Alsemambrosia
Dit kleine plantje groeit in Noord-Amerika. Verstopt tussen scheepsladingen graan en vogelvoer is hij ons land binnengekomen. Alsemembrosia zorgt in september en oktober voor hooikoorts, maar kan ook allergische reacties op je huid geven. Ondanks zijn onschuldige uitstraling is het dus belangrijk om deze pestkop zoveel mogelijk bij het vuilnis te gooien voordat hij bloeit. Tip: doe handschoenen aan als je hem uit de tuin gaat wegtrekken.
Aziatische duizendknoop
Van alle exoten zorgt de duizendknoop voor de grootste problemen. Deze groene avonturier uit Japan duikt overal op en zijn sterke wortels en stengels kunnen veel schade aanrichten. Aan wegen, leidingen, gebouwen, noem maar op. Omdat uit één stukje wortel of stengel een hele nieuwe plant kan groeien, kost het beheersen van deze ondergrondse ontdekker veel tijd, geld en inspanning. Bureau Stadsnatuur test verschillende tactieken: uitgraven, verhitten, onder stroom zetten en begieten met zoutwater. Maar wat het beste lijkt te werken: de plant bedekken met zeil en doek. Eén ding is zeker: van deze groene superschurk is de haven nog niet verlost.
Onder die exoten zijn ook een paar soorten die zich nogal enthousiast verspreiden. Soms té enthousiast. Dat noemen we ‘invasieve exoten’. Het is belangrijk om ze in de gaten te houden, zodat ze de boel niet compleet overnemen. Gebeurt dat wel, dan grijpen natuurbeheerders in. Hun doel is om de natuur in balans te houden. Wat zijn de meest opvallende havenexoten? We zetten ze op een rijtje:
Reuzenberenklauw
De reuzenberenklauw groeide vroeger alleen in Azië, maar werd 150 jaar geleden naar Europa gebracht als sierplant. Nu duikt hij overal op. Als je een reuzenberenklauw aanraakt, kun je pijnlijke blaren krijgen als de zon schijnt. Goede redenen om deze plantengigant actief onder controle houden. Daarom snijden we in het voorjaar zijn steel door, zodat het havengebied reuzenberenklauw-vrij blijft.
In de haven kun je opvallende plantensoorten tegenkomen. Sommige groeien niet van nature in dit gebied. Dat noemen we ‘exoten’.
Exotische havennatuur
Kinderpagina
Scroll verder
Foto's Getty Images
Duiken naar
de havenbodem
Heb je in het zwembad wel eens de bodem aangetikt van ‘het diepe’? Meestal is zo’n bad ongeveer 2,5 meter diep. Voelde je het in je oren? Moet je nagaan hoe het is om naar de bodem van de haven te duiken. De havenmeester vertelt op deze pagina dat de haven tot wel 23 meter diep is, zodat grote schepen de bodem niet raken. Dat betekent acht of negen keer zo diep duiken als in het zwembad! Daarvoor moet je lang je adem inhouden. Alleen geoefende duikers met de juiste diploma’s mogen in de haven duiken. En zij doen dat met een voorraadje lucht in flessen op hun rug. Wel zo veilig!
Voor
anker
Je weet vast wat een anker is. Dat gaat overboord als een kapitein zijn schip op een vaste plek wil houden en het bijvoorbeeld niet aan de kade kan vastleggen. Een anker herken je aan zijn ‘gebogen armen’. Toch hebben ze die pas ongeveer tweehonderd jaar. Daarvoor hadden ankers rechte armen, een uitvinding van de Romeinen. En voor die tijd? De Egyptenaren gooiden gewoon een verzwaarde boomstronk overboord, of een mand met stenen. Dan is een anker wel wat handiger.
Knutselen
voor pro's
Een bootje vouwen, dat kunnen we (bijna) allemaal. Maar er zijn ook knutselaars die een stap verder gaan. Die maken van karton een miniatuurschip precies zoals de echte. Maar dan bijvoorbeeld vierhonderd keer zo klein. Je kunt hiervoor speciale bouwplaten kopen van geliefde schepen. Zoals de Queen Mary uit 1936 of het ss Rotterdam uit 1959. Engelengeduld en een vaste hand zijn een vereiste. Misschien iets om samen met je opa, oma of ouders te doen? Bouwplaten koop je bijvoorbeeld bij nautiek.nl
Hoe diep is de
Rotterdamse haven?
Vraag het de havenmeester
Wil je zien hoe diep het bij jou is?
Check dan deze website
Het water in onze haven is niet overal even diep. Dat heeft te maken met hoe diep wij het laten graven. Elke dag blijven zand van de rivieren en zout uit de zee op de waterbodem van de haven liggen. Om te zorgen dat het toch diep genoeg blijft om te varen, laten we dat de hele tijd weggraven. Het begint al bij onze speciale ingang op zee, de Eurogeul en Maasgeul, samen 57 kilometer lang. Die wordt door Rijkswaterstaat steeds 23 meter diep gehouden. Ruim zeven verdiepingen! Daardoor kunnen de diepste tankerschepen ter wereld bij Maasvlakte 2 de haven invaren. Hoe verder van de zee, hoe ondieper. Bij Maassluis is de vaarweg in het midden nog zo’n achttien meter diep, bij Schiedam vijftien en in Rotterdam centrum ruim twaalf meter. Dat is nodig ook: de grootste cruiseschepen die hier aanleggen, steken negen meter het water in (een verdieping of drie). De havens waarin de schepen aanleggen, de havenbekkens, zijn minder diep dan de vaarweg middenin. Loodsen en kapiteins moeten precies weten waar het diep genoeg is om er te kunnen varen.
Verboden in te halen bestaat ook. Zoals een schipper dan zegt: ‘voorbijlopen verboden’. En het bord dat erbij hoort heeft twee zwarte pijlen met een schuine rode lijn ertussen. Trouwens, auto’s en schepen komen ook wel eens bij elkaar: binnenvaartschippers hebben vaak hun auto mee aan boord. Die mogen ze ‘aan wal’ zetten op een plek waar een bord dat aangeeft.
Volgend artikel
Kinderpagina
Foto's Getty Images
Reuzenberenklauw
De reuzenberenklauw groeide vroeger alleen in Azië, maar werd 150 jaar geleden naar Europa gebracht als sierplant. Nu duikt hij overal op. Als je een reuzenberenklauw aanraakt, kun je pijnlijke blaren krijgen als de zon schijnt. Goede redenen om deze plantengigant actief onder controle houden. Daarom snijden we in het voorjaar zijn steel door, zodat het havengebied reuzenberenklauw-vrij blijft.
Onder die exoten zijn ook een paar soorten die zich nogal enthousiast verspreiden. Soms té enthousiast. Dat noemen we ‘invasieve exoten’. Het is belangrijk om ze in de gaten te houden, zodat ze de boel niet compleet overnemen. Gebeurt dat wel, dan grijpen natuurbeheerders in. Hun doel is om de natuur in balans te houden. Wat zijn de meest opvallende havenexoten? We zetten ze op een rijtje:
Alsemambrosia
Dit kleine plantje groeit in Noord-Amerika. Verstopt tussen scheepsladingen graan en vogelvoer is hij ons land binnengekomen. Alsemembrosia zorgt in september en oktober voor hooikoorts, maar kan ook allergische reacties op je huid geven. Ondanks zijn onschuldige uitstraling is het dus belangrijk om deze pestkop zoveel mogelijk bij het vuilnis te gooien voordat hij bloeit. Tip: doe handschoenen aan als je hem uit de tuin gaat wegtrekken.
Aziatische duizendknoop
Van alle exoten zorgt de duizendknoop voor de grootste problemen. Deze groene avonturier uit Japan duikt overal op en zijn sterke wortels en stengels kunnen veel schade aanrichten. Aan wegen, leidingen, gebouwen, noem maar op. Omdat uit één stukje wortel of stengel een hele nieuwe plant kan groeien, kost het beheersen van deze ondergrondse ontdekker veel tijd, geld en inspanning. Bureau Stadsnatuur test verschillende tactieken: uitgraven, verhitten, onder stroom zetten en begieten met zoutwater. Maar wat het beste lijkt te werken: de plant bedekken met zeil en doek. Eén ding is zeker: van deze groene superschurk is de haven nog niet verlost.
In de haven kun je opvallende plantensoorten tegenkomen. Sommige groeien niet van nature in dit gebied. Dat noemen we ‘exoten’.
Exotische havennatuur
Mail naar: havenkrant@portofrotterdam.com o.v.v. ‘Havenmeester’.
Ook een vraag?
Voor
anker
Je weet vast wat een anker is. Dat gaat overboord als een kapitein zijn schip op een vaste plek wil houden en het bijvoorbeeld niet aan de kade kan vastleggen. Een anker herken je aan zijn ‘gebogen armen’. Toch hebben ze die pas ongeveer tweehonderd jaar. Daarvoor hadden ankers rechte armen, een uitvinding van de Romeinen. En voor die tijd? De Egyptenaren gooiden gewoon een verzwaarde boomstronk overboord, of een mand met stenen. Dan is een anker wel wat handiger.
Duiken naar
de havenbodem
Heb je in het zwembad wel eens de bodem aangetikt van ‘het diepe’? Meestal is zo’n bad ongeveer 2,5 meter diep. Voelde je het in je oren? Moet je nagaan hoe het is om naar de bodem van de haven te duiken. De havenmeester vertelt op deze pagina dat de haven tot wel 23 meter diep is, zodat grote schepen de bodem niet raken. Dat betekent acht of negen keer zo diep duiken als in het zwembad! Daarvoor moet je lang je adem inhouden. Alleen geoefende duikers met de juiste diploma’s mogen in de haven duiken. En zij doen dat met een voorraadje lucht in flessen op hun rug. Wel zo veilig!
Hoe diep is de
Rotterdamse haven?
Vraag het de havenmeester
Het water in onze haven is niet overal even diep. Dat heeft te maken met hoe diep wij het laten graven. Elke dag blijven zand van de rivieren en zout uit de zee op de waterbodem van de haven liggen. Om te zorgen dat het toch diep genoeg blijft om te varen, laten we dat de hele tijd weggraven. Het begint al bij onze speciale ingang op zee, de Eurogeul en Maasgeul, samen 57 kilometer lang. Die wordt door Rijkswaterstaat steeds 23 meter diep gehouden. Ruim zeven verdiepingen! Daardoor kunnen de diepste tankerschepen ter wereld bij Maasvlakte 2 de haven invaren. Hoe verder van de zee, hoe ondieper. Bij Maassluis is de vaarweg in het midden nog zo’n achttien meter diep, bij Schiedam vijftien en in Rotterdam centrum ruim twaalf meter. Dat is nodig ook: de grootste cruiseschepen die hier aanleggen, steken negen meter het water in (een verdieping of drie). De havens waarin de schepen aanleggen, de havenbekkens, zijn minder diep dan de vaarweg middenin. Loodsen en kapiteins moeten precies weten waar het diep genoeg is om er te kunnen varen.
Verboden in te halen bestaat ook. Zoals een schipper dan zegt: ‘voorbijlopen verboden’. En het bord dat erbij hoort heeft twee zwarte pijlen met een schuine rode lijn ertussen. Trouwens, auto’s en schepen komen ook wel eens bij elkaar: binnenvaartschippers hebben vaak hun auto mee aan boord. Die mogen ze ‘aan wal’ zetten op een plek waar een bord dat aangeeft.
Wil je zien hoe diep het bij jou is?
Check dan deze website
Knutselen
voor pro's
Een bootje vouwen, dat kunnen we (bijna) allemaal. Maar er zijn ook knutselaars die een stap verder gaan. Die maken van karton een miniatuurschip precies zoals de echte. Maar dan bijvoorbeeld vierhonderd keer zo klein. Je kunt hiervoor speciale bouwplaten kopen van geliefde schepen. Zoals de Queen Mary uit 1936 of het ss Rotterdam uit 1959. Engelengeduld en een vaste hand zijn een vereiste. Misschien iets om samen met je opa, oma of ouders te doen? Bouwplaten koop je bijvoorbeeld bij nautiek.nl
