Deze publicatie maakt gebruik van cookies

We gebruiken functionele en analytische cookies om onze website te verbeteren. Daarnaast plaatsen derde partijen tracking cookies om gepersonaliseerde advertenties weer te geven op social media. Door op accepteren te klikken geef je toestemming voor het plaatsen van deze cookies.

Mijn havenspot

‘Ik houd van de rivier en haar getijden’ 

Aan het begin van de Keilehaven in Rotterdam-West ligt een nieuw getijdepark. Eb en vloed hebben hier vrij spel. ‘Een oud havenbekken kun je goed afwisselen met prachtige natuur’, zegt ontwerper Marit Janse. 

Foto: Peter de Krom

Veel Rotterdammers weten het misschien niet, maar de Nieuwe Maas die dwars door de ­Rotterdamse haven stroomt, is een getijdenrivier. Eb en vloed zorgen voor een hoogteverschil van gemiddeld anderhalve meter. In de grootsheid van de haven is dat niet te merken, maar wel in het getijdepark bij de Keilehaven. ‘Het park bestaat uit terrassen die ­verschillen in hoogte en aflopen naar het water. Tijdens vloed staat het deels onder water, zodat vissen en andere waterdieren hier vrij spel hebben’, zegt ‘bedenker’ Marit Janse van stedenbouw- en landschaps­architectenbureau de Urbanisten. 

De komst van het minipark – nog geen twee voetbalvelden groot – is onderdeel van een groter plan om de rivieroevers van Rotterdam te ‘vergroenen’. ‘Langs de Nieuwe Maas – van Hoek van Holland tot Dordrecht – zie je veel typische getijden­vegetatie: ruige rietoevers en ­bloeiende oeverplanten zoals kattenstaart en watermunt. Deze ‘biotopen’ zie je terug in de terrassen van het park. Zo herkennen mensen het landschap waarin we wonen.’  

Scroll verder

En wat bijzonder is: voor het park zijn veel materialen hergebruikt, van zand tot stoeptegels uit ‘onttegelde’ Rotterdamse tuinen. ‘Oud materiaal is beter. Het veroorzaakt minder CO₂-uitstoot en is goedkoper. Mossen en algen zetten zich er sneller op vast en het is kalkrijk. Daar houden planten, zoals varens, van.’ En nu is het wachten op de bezoekers. ­Omwonenden, maar ook vogels, insecten en vissen. Want daar is in het ontwerp rekening mee gehouden. Marit: ‘Het water is ondiep. Zonlicht bereikt de bodem waardoor planten gaan groeien. Daar komen vissen op af, die weer voedsel zijn voor vogels.’ 

Marits wieg stond in Rotterdam, maar ze groeide op in Zeeland aan de Oosterschelde, ook een getijdenrivier. ‘Als Zeeuwse weet je wanneer het hoog water is. Als kind wist ik: nu moet ik gaan zwemmen, want de vloed komt op. Ik houd van de rivier en van haar getijden. Dat dit nu zichtbaar is, midden in de haven, vind ik prachtig.’ 

Sloopmateriaal 

‘Hoe willen wij wonen M4H 2030’. Zo heet de tentoonstelling die op 15 juni opent in het Keilepand. Je maakt hier kennis met het ontwerp van de Keilehaven en de (gewenste) toekomst voor de Merwe-Vierhavens (M4H). keilecollectief.nl/evenementen

Tentoonstelling in Keilepand  

Mijn havenspot

‘Ik houd van de rivier en haar getijden’ 

Aan het begin van de Keilehaven in Rotterdam-West ligt een nieuw getijdepark. Eb en vloed hebben hier vrij spel. ‘Een oud havenbekken kun je goed afwisselen met prachtige natuur’, zegt ontwerper Marit Janse. 

Veel Rotterdammers weten het misschien niet, maar de Nieuwe Maas die dwars door de ­Rotterdamse haven stroomt, is een getijdenrivier. Eb en vloed zorgen voor een hoogteverschil van gemiddeld anderhalve meter. In de grootsheid van de haven is dat niet te merken, maar wel in het getijdepark bij de Keilehaven. ‘Het park bestaat uit terrassen die ­verschillen in hoogte en aflopen naar het water. Tijdens vloed staat het deels onder water, zodat vissen en andere waterdieren hier vrij spel hebben’, zegt ‘bedenker’ Marit Janse van stedenbouw- en landschaps­architectenbureau de Urbanisten. 

De komst van het minipark – nog geen twee voetbalvelden groot – is onderdeel van een groter plan om de rivieroevers van Rotterdam te ‘vergroenen’. ‘Langs de Nieuwe Maas – van Hoek van Holland tot Dordrecht – zie je veel typische getijden­vegetatie: ruige rietoevers en ­bloeiende oeverplanten zoals kattenstaart en watermunt. Deze ‘biotopen’ zie je terug in de terrassen van het park. Zo herkennen mensen het landschap waarin we wonen.’  

En wat bijzonder is: voor het park zijn veel materialen hergebruikt, van zand tot stoeptegels uit ‘onttegelde’ Rotterdamse tuinen. ‘Oud materiaal is beter. Het veroorzaakt minder CO₂-uitstoot en is goedkoper. Mossen en algen zetten zich er sneller op vast en het is kalkrijk. Daar houden planten, zoals varens, van.’ En nu is het wachten op de bezoekers. ­Omwonenden, maar ook vogels, insecten en vissen. Want daar is in het ontwerp rekening mee gehouden. Marit: ‘Het water is ondiep. Zonlicht bereikt de bodem waardoor planten gaan groeien. Daar komen vissen op af, die weer voedsel zijn voor vogels.’ 

Marits wieg stond in Rotterdam, maar ze groeide op in Zeeland aan de Oosterschelde, ook een getijdenrivier. ‘Als Zeeuwse weet je wanneer het hoog water is. Als kind wist ik: nu moet ik gaan zwemmen, want de vloed komt op. Ik houd van de rivier en van haar getijden. Dat dit nu zichtbaar is, midden in de haven, vind ik prachtig.’ 

Sloopmateriaal 

Foto: Peter de Krom

‘Hoe willen wij wonen M4H 2030’. Zo heet de tentoonstelling die op 15 juni opent in het Keilepand. Je maakt hier kennis met het ontwerp van de Keilehaven en de (gewenste) toekomst voor de Merwe-Vierhavens (M4H). keilecollectief.nl/evenementen

Tentoonstelling in Keilepand  

Volledig scherm