Meld je aan voor de online Havenkrant en ontvang deze 4 keer per jaar in je inbox.
Scroll verder
De haven 24/7
De havenvibes van...
Brielle
Hoe kijken inwoners van het havengebied naar hun woonomgeving? Dit keer bezoeken we Martin Oudenes (61). Hij woont al 25 jaar in Brielle en werkt in de petrochemie op een steenworp afstand van het vestingstadje. Thuis merkt hij weinig van die bedrijvigheid.
Foto: Marc Nolte
Oorspronkelijk komt Martin uit Rotterdam. ‘Toen ik in de Europoort en Botlek ging werken, wilde ik dichterbij wonen. Ik heb een hekel aan files, dus het moest op fietsafstand.’
Eerst woonde hij tien jaar in de oude binnenstad van
Brielle, nu al vijftien jaar in een wijk aan de oostkant. ‘Het is hier goed toeven. Mijn vrouw was eerst sceptisch, ze was een echt stadsmens. Nu noemt ze dit haar eiland: er is rust, ruimte en veel groen. En als je de drukte wil opzoeken, ben je zo in Rotterdam.’
Hij ziet de concurrentiepositie van Nederland onder druk staan. ‘In Azië zijn de regels veel soepeler. Investeerders kiezen dan liever voor daar. Terwijl wij hier miljoenen steken in schonere productie. We zijn het braafste jongetje van de klas, maar dat kost ons banen.’
Of je in Brielle wat merkt van die industrie? Niet echt, zegt Martin. ‘Meestal waait de wind uit het zuidwesten, dus die lucht van de industrie komt hier zelden aan.’
Ondanks de zorgen is Martin nog altijd blij met zijn keuze voor Brielle. ‘Ik fiets in een halfuurtje naar mijn werk, langs het kanaal, bootjes kijken. Je hebt hier de rust, maar de haven is nooit ver weg.’
Martin werkt al jaren in de chemische industrie, eerst als procesoperator, nu als veiligheidskundige. ‘Ik wilde eigenlijk nooit in de industrie werken. Al die hekken, dat voelde opgesloten. Maar nu weet ik beter. Je hebt nog steeds je vrijheid, en het werk is razend interessant.’
Hij houdt zich bezig met zaken als procesveiligheid, arbeidshygiëne en ARBO-vraagstukken. ‘We werken met gevaarlijke stoffen, dus de veiligheidseisen zijn enorm. Alles wordt streng gecontroleerd. Daardoor kunnen we hier schoner produceren dan in veel andere delen van de wereld.’
Toch maakt Martin zich zorgen. ‘Je ziet fabrieken sluiten. Dat doet pijn. Niet alleen voor de werkgelegenheid, maar voor de hele keten: toeleveranciers, horeca, huisverhuur. Als dit verdwijnt, valt er een hele micro-economie om.’
Vestingstad Brielle staat bekend om de inname door de Watergeuzen op 1 april 1572. Bezienswaardigheden zijn onder andere de Sint-Catharijnekerk, de stadswallen, het Historisch Museum Den Briel en het pittoreske haventje. Brielle telt ongeveer 14.000 inwoners en behoort sinds begin 2023 bij de gemeente Voorne aan Zee.
Volgend artikel
gebrom
Foto: Marc Nolte
Meld je aan voor de online Havenkrant en ontvang deze 4 keer per jaar in je inbox.
Vestingstad Brielle staat bekend om de inname door de Watergeuzen op 1 april 1572. Bezienswaardigheden zijn onder andere de Sint-Catharijnekerk, de stadswallen, het Historisch Museum Den Briel en het pittoreske haventje. Brielle telt ongeveer 14.000 inwoners en behoort sinds begin 2023 bij de gemeente Voorne aan Zee.
Haven in 24/7
De havenvibes van...
Brielle
Hoe kijken inwoners van het havengebied naar hun woonomgeving? Dit keer bezoeken we Martin Oudenes (61). Hij woont al 25 jaar in Brielle en werkt in de petrochemie op een steenworp afstand van het vestingstadje. Thuis merkt hij weinig van die bedrijvigheid.
Oorspronkelijk komt Martin uit Rotterdam. ‘Toen ik in de Europoort en Botlek ging werken, wilde ik dichterbij wonen. Ik heb een hekel aan files, dus het moest op fietsafstand.’
Eerst woonde hij tien jaar in de oude binnenstad van
Brielle, nu al vijftien jaar in een wijk aan de oostkant. ‘Het is hier goed toeven. Mijn vrouw was eerst sceptisch, ze was een echt stadsmens. Nu noemt ze dit haar eiland: er is rust, ruimte en veel groen. En als je de drukte wil opzoeken, ben je zo in Rotterdam.’
Martin werkt al jaren in de chemische industrie, eerst als procesoperator, nu als veiligheidskundige. ‘Ik wilde eigenlijk nooit in de industrie werken. Al die hekken, dat voelde opgesloten. Maar nu weet ik beter. Je hebt nog steeds je vrijheid, en het werk is razend interessant.’
Hij houdt zich bezig met zaken als procesveiligheid, arbeidshygiëne en ARBO-vraagstukken. ‘We werken met gevaarlijke stoffen, dus de veiligheidseisen zijn enorm. Alles wordt streng gecontroleerd. Daardoor kunnen we hier schoner produceren dan in veel andere delen van de wereld.’
Toch maakt Martin zich zorgen. ‘Je ziet fabrieken sluiten. Dat doet pijn. Niet alleen voor de werkgelegenheid, maar voor de hele keten: toeleveranciers, horeca, huisverhuur. Als dit verdwijnt, valt er een hele micro-economie om.’
Hij ziet de concurrentiepositie van Nederland onder druk staan. ‘In Azië zijn de regels veel soepeler. Investeerders kiezen dan liever voor daar. Terwijl wij hier miljoenen steken in schonere productie. We zijn het braafste jongetje van de klas, maar dat kost ons banen.’
Of je in Brielle wat merkt van die industrie? Niet echt, zegt Martin. ‘Meestal waait de wind uit het zuidwesten, dus die lucht van de industrie komt hier zelden aan.’
Ondanks de zorgen is Martin nog altijd blij met zijn keuze voor Brielle. ‘Ik fiets in een halfuurtje naar mijn werk, langs het kanaal, bootjes kijken. Je hebt hier de rust, maar de haven is nooit ver weg.’