Meld je aan voor de online Havenkrant en ontvang deze 4 keer per jaar in je inbox.
Een liefdesrelatie op de werkvloer? Niet elke werkgever zit daarop te wachten. Maar industrieel reinigingsbedrijf HCI maakt voor Airine en Robert graag een uitzondering. HR-manager Ellis de Rijcke: ‘Er zijn koppels die al ruzie maken over de boodschappen. Dan lijkt het me niet verstandig om te gaan samenwerken. Bij Robert en Airine zal het ook heus niet altijd makkelijk zijn. Hij werkt al langer als machinist vacuümwagen en zij is pas net begonnen als bijrijder en reiniger. Maar tot nu toe gaat het super. We hebben vooraf duidelijke afspraken gemaakt. En aangegeven dat ze niet altijd met elkaar kunnen samenwerken. Dan krijg je minder snel scheve gezichten.’
Verhalen uit de
haven van...
havenreporter Jelle Gunneweg
(o.a. van RTV Rijnmond)
Robert en Airine willen niet anders
Werk in de haven
Liefde op de werkvloer…
Foto: Ries van Wendel de Joode
Robert Frieling (53) en Airine Frieling-Dizon (45) ontmoetten elkaar vijftien jaar geleden op de Filipijnen. Ze trouwden, kregen twee dochters en werken sinds kort samen in de haven. Ze zijn 24 uur per dag op elkaar aangewezen. ‘We gaan hand in hand naar het werk.’
‘We gaan hand in hand
naar het werk’
Het stel uit Spijkenisse werkt als industrieel reiniger bij Shell Pernis, in opdracht van het Belgische bedrijf HCI. Ze maken tankputten, leidingen en machines schoon. Er kleven risico’s aan het werk en soms is het smerig. Maar dit koppel zou niet anders willen. Airine: ‘In een vieze overall vind ik hem nog steeds aantrekkelijk.’
Robert doet dit werk al twintig jaar, eerst bij een ander bedrijf. Toen hij overstapte naar HCI, vroeg hij of zijn vrouw ook mocht solliciteren. Airine: ‘Ik heb altijd als verkoopster gewerkt, maar dit werk leek mij interessant. Ik had mijn veiligheidscertificaat al gehaald en heb daarna nog andere cursussen gevolgd. Nu werken we samen en dat gaat boven verwachting goed.’
Grote stofzuiger
’s Ochtends rijden ze in hun eigen auto naar Pernis. Daar kleden ze zich om en stappen samen in een grijze vacuümwagen. Robert: ‘Dat is eigenlijk een heel grote stofzuiger die gevaarlijke stoffen opzuigt. We vangen de resten op in een lekbak en spuiten alles met een waterpistool schoon.’
De cabine is hun persoonlijke domein. Op het dashboard ligt een snoeptrommel. Aan de spiegel hangt een Filipijns vlaggetje. Achterin liggen helmen, vluchtmaskers, veiligheidsvesten én een broodtrommel, die ze samen delen. ‘Ons zie je niet in de schaftkeet van Shell. We hebben alles al bij ons. Soms zeggen collega’s ‘daar heb je Jip en Janneke weer’. Zij willen dat niet: dag en nacht met hun partner optrekken. Maar wij zijn een sterk duo en goed op elkaar ingespeeld.’
Doener en denker
Het dreamteam van HCI worden ze ook wel genoemd. Hij is de doener, zij de denker. Een gouden combinatie, ook al heeft de één meer ervaring dan de ander. In de praktijk merk je dat niet, zegt Airine: ‘Hij vraagt altijd eerst aan mij hoe ik het zou aanpakken. Als ik denk dat het beter kan, proberen we dat eerst.’ Robert: ‘Omdat ik het werk al zo lang doe, gaat veel op de automatische piloot. Maar zij heeft een frisse blik. Zo leren we van elkaar.’
Robert vindt het stoer dat zijn vrouw al zoveel heeft geleerd en nog steeds wil bijleren. Zij is op haar beurt dankbaar dat ze van HCI de kans heeft gekregen om als industrieel reiniger aan de slag te gaan. Zoveel vrouwen werken er niet in deze sector.
Knuffelen
En thuis? Hebben ze na het werk nog genoeg te bespreken met elkaar? Robert: ‘Op het werk gaat het niet over privézaken, en thuis niet over het werk. Als ik de poort uit rij, laat ik het werk achter me.’ Airine: ‘We zijn gewoon collega’s. Zoenen en knuffelen elkaar ook niet op de werkvloer.’ Robert: ‘Dat zou niet gewaardeerd worden, denk ik.’
Het liefst blijven ze nog lang samen dit werk doen. Het is lekker dichtbij huis en elke dag is anders. En al is het werk niet zonder risico, toch staan ze daar niet lang bij stil. Robert: ‘Dit is geen koekjesfabriek, dat is duidelijk. Daarom werken we zo veilig mogelijk. In de vergunning staat met welke gevaarlijke stoffen we te maken krijgen. Daarop passen we ons werk, en ook onze beschermingskleding en -middelen aan. Kan dat niet, dan doen we het niet. Daar is iedereen het gelukkig over eens.’
Scroll verder
Volgend artikel
Verhalen uit de
haven van...
havenreporter Jelle Gunneweg
(o.a. van RTV Rijnmond)
Doener en denker
Het dreamteam van HCI worden ze ook wel genoemd. Hij is de doener, zij de denker. Een gouden combinatie, ook al heeft de één meer ervaring dan de ander. In de praktijk merk je dat niet, zegt Airine: ‘Hij vraagt altijd eerst aan mij hoe ik het zou aanpakken. Als ik denk dat het beter kan, proberen we dat eerst.’ Robert: ‘Omdat ik het werk al zo lang doe, gaat veel op de automatische piloot. Maar zij heeft een frisse blik. Zo leren we van elkaar.’
Robert vindt het stoer dat zijn vrouw al zoveel heeft geleerd en nog steeds wil bijleren. Zij is op haar beurt dankbaar dat ze van HCI de kans heeft gekregen om als industrieel reiniger aan de slag te gaan. Zoveel vrouwen werken er niet in deze sector.
Knuffelen
En thuis? Hebben ze na het werk nog genoeg te bespreken met elkaar? Robert: ‘Op het werk gaat het niet over privézaken, en thuis niet over het werk. Als ik de poort uit rij, laat ik het werk achter me.’ Airine: ‘We zijn gewoon collega’s. Zoenen en knuffelen elkaar ook niet op de werkvloer.’ Robert: ‘Dat zou niet gewaardeerd worden, denk ik.’
Het liefst blijven ze nog lang samen dit werk doen. Het is lekker dichtbij huis en elke dag is anders. En al is het werk niet zonder risico, toch staan ze daar niet lang bij stil. Robert: ‘Dit is geen koekjesfabriek, dat is duidelijk. Daarom werken we zo veilig mogelijk. In de vergunning staat met welke gevaarlijke stoffen we te maken krijgen. Daarop passen we ons werk, en ook onze beschermingskleding en -middelen aan. Kan dat niet, dan doen we het niet. Daar is iedereen het gelukkig over eens.’
Grote stofzuiger
’s Ochtends rijden ze in hun eigen auto naar Pernis. Daar kleden ze zich om en stappen samen in een grijze vacuümwagen. Robert: ‘Dat is eigenlijk een heel grote stofzuiger die gevaarlijke stoffen opzuigt. We vangen de resten op in een lekbak en spuiten alles met een waterpistool schoon.’
De cabine is hun persoonlijke domein. Op het dashboard ligt een snoeptrommel. Aan de spiegel hangt een Filipijns vlaggetje. Achterin liggen helmen, vluchtmaskers, veiligheidsvesten én een broodtrommel, die ze samen delen. ‘Ons zie je niet in de schaftkeet van Shell. We hebben alles al bij ons. Soms zeggen collega’s ‘daar heb je Jip en Janneke weer’. Zij willen dat niet: dag en nacht met hun partner optrekken. Maar wij zijn een sterk duo en goed op elkaar ingespeeld.’
‘We gaan hand in hand naar het werk’
Robert en Airine willen niet anders
Liefde op de werkvloer…
Meld je aan voor de online Havenkrant en ontvang deze 4 keer per jaar in je inbox.
Foto: Ries van Wendel de Joode
Werk in de haven
Een liefdesrelatie op de werkvloer? Niet elke werkgever zit daarop te wachten. Maar industrieel reinigingsbedrijf HCI maakt voor Airine en Robert graag een uitzondering. HR-manager Ellis de Rijcke: ‘Er zijn koppels die al ruzie maken over de boodschappen. Dan lijkt het me niet verstandig om te gaan samenwerken. Bij Robert en Airine zal het ook heus niet altijd makkelijk zijn. Hij werkt al langer als machinist vacuümwagen en zij is pas net begonnen als bijrijder en reiniger. Maar tot nu toe gaat het super. We hebben vooraf duidelijke afspraken gemaakt. En aangegeven dat ze niet altijd met elkaar kunnen samenwerken. Dan krijg je minder snel scheve gezichten.’
Robert Frieling (53) en Airine Frieling-Dizon (45) ontmoetten elkaar vijftien jaar geleden op de Filipijnen. Ze trouwden, kregen twee dochters en werken sinds kort samen in de haven. Ze zijn 24 uur per dag op elkaar aangewezen. ‘We gaan hand in hand naar het werk.’
Het stel uit Spijkenisse werkt als industrieel reiniger bij Shell Pernis, in opdracht van het Belgische bedrijf HCI. Ze maken tankputten, leidingen en machines schoon. Er kleven risico’s aan het werk en soms is het smerig. Maar dit koppel zou niet anders willen. Airine: ‘In een vieze overall vind ik hem nog steeds aantrekkelijk.’
Robert doet dit werk al twintig jaar, eerst bij een ander bedrijf. Toen hij overstapte naar HCI, vroeg hij of zijn vrouw ook mocht solliciteren. Airine: ‘Ik heb altijd als verkoopster gewerkt, maar dit werk leek mij interessant. Ik had mijn veiligheidscertificaat al gehaald en heb daarna nog andere cursussen gevolgd. Nu werken we samen en dat gaat boven verwachting goed.’
