Maritieme carrière?
Heb jij – net als Omrine toen ze jong was – interesse in een maritieme carrière? Check dan eens de opleidingen van het Scheepvaart en Transportcollege (STC), waar Omrine tegenwoordig werkt. Je vindt hier opleidingen waarmee je kunt varen, maar ook om aan de kade te werken, op alle denkbare niveaus: van vmbo- tot masteropleidingen. Kijk op: stc.nl
‘Er zijn genoeg kansen in de maritieme sector - grijp ze, zou ik zeggen’
Verhalen uit de
haven van...
havenreporter Jelle Gunneweg
(o.a. van RTV Rijnmond)
Verhalen uit de haven
Van marineofficier naar projectmanager
De maritieme sector was lange tijd een wit mannenbolwerk. Toch zie je steeds vaker vrouwen aan boord stappen. Zoals Omrine Wilson uit Curaçao. Ze leerde – letterlijk en figuurlijk – laveren en navigeren in de scheepvaart(wereld).
Foto: Erik Buis, illustratie: Eric Coolen
Scroll verder
We treffen Omrine op de dertiende etage van het Scheepvaart en Transport College (STC) aan de Lloydstraat in Rotterdam. Dit is haar favoriete werkplek, vanwege de herinneringen aan haar studietijd, het imposante uitzicht op de haven en de stad. ‘Hier valt alles samen: het water, de haven, de schepen en de multiculturele stad. Hier ligt mijn hart.’
Omrine is geboren en getogen op Curaçao. Haar vader was sleepbootkapitein, haar moeder werkte op de personeelszakenadministratie van luchtvaartmaatschappij ALM. Achteraf vinden mensen haar maritieme carrière een logische keuze. Toch is dat niet waar ze als kind van droomt. Ze wil vliegtuigpiloot worden; leren navigeren in de lucht. Dat gevoel wordt sterker tijdens haar bijbaan als grondstewardess bij de ALM. Alleen blijkt dat een pilotenopleiding zonder vwo-diploma is uitgesloten. Als ze ontdekt dat ze als stuurman ook leert navigeren – maar dan op zee – is de keuze snel gemaakt.
‘Mijn vader was misschien nog wel het meest verrast over die stap’, vertelt ze. Dat rustige meisje dat altijd wilde vliegen, vertrekt ineens voor een maritieme studie naar Nederland. Toch typeert het Omrine: bescheiden, maar ook vastberaden en doelgericht.
Rolmodel
Ondertussen promoot ze het Caribisch gebied waar mogelijk en stimuleert ze de beroepen en studies in en rond de haven. Met een sterk netwerk in zowel Nederland als de eilanden ondersteunt en inspireert ze vooral de studenten van de eilanden.
‘Vanuit hier motiveer ik de studenten van het Caribisch deel van het Koninkrijk om hun maritieme studies af te ronden. Er zijn genoeg kansen in deze sector, dus grijp ze, zou ik willen zeggen. Zelf ben ik trots op waar ik nu sta. Uitdagingen hebben mij nooit tegengehouden. En met mijn prestaties hoop ik een rolmodel te zijn voor jonge meiden.’
Ze mist het varen wel. Zeker na het lezen van een oud interview met haar vader, dat ze kort geleden na zijn overlijden kreeg toegestuurd. Hij vertelt daarin dat hij graag ooit zijn ervaringen op zee met zijn dochter zou willen delen. ’Zover is het helaas nooit gekomen’, zegt ze met vochtige ogen. ‘Maar het heeft me wel weer aan het denken gezet. Misschien ga ik ooit weer varen.’
In Nederland start Omrine op het hbo bij de opleiding Maritiem Officier. Maar in het tweede studiejaar besluit ze over te stappen naar het mbo. Ze wil het technische gedeelte van haar opleiding uitdiepen. Dat lukt, met wat tegenslagen. Uiteindelijk haalt ze zowel het diploma mbo als hbo Maritiem Officier op het STC.
Vaak is ze de enige vrouw in de klas. Nooit voelt ze zich ergens in belemmerd. ‘Ik ben altijd met respect behandeld. Ook als vrouw van kleur. Ik ben dankbaar voor de uitdagingen die me hebben gevormd.’
Curaçao voelt ver weg, maar Rotterdam wordt haar tweede thuis. In Delfshavenen Spangen loopt ze graag, net als over de Nieuwe Binnenweg en de Kruiskade, waar ze Papiaments hoort en de geuren van tropische producten in toko’s opsnuift. Zo blijft ze verbonden met haar geboorteland.
Ze wijst naar Katendrecht, waar het ss Rotterdam aan de kade ligt. Op een vergelijkbaar cruiseschip van de Holland-Amerika Lijn start ze als nautisch officier. ‘De voormalige ms Rotterdam was mijn eerste schip na mijn studie. Een varend dorp vol culturen, dat tussenstops maakte in allerlei landen. Fantastisch. Als het schip Willemstad aandeed, voelde ik me weer even thuis.’
Na een paar jaar varen wil ze weer studeren. Het wordt de master-opleiding Shipping & Transport en aansluitend vindt ze een baan bij het STC. Daar werkt ze nu al ruim negen jaar als projectmanager aan gesubsidieerde projecten in de maritieme en havensector.
‘Samen met collega’s zorgen we dat het onderwijs blijft aansluiten op de markt, bijvoorbeeld met innovaties als augmented reality en virtual reality. Ik had niet verwacht in het onderwijs te gaan werken, maar deze innovaties boeien me.’
Tropische geuren
Volgend artikel
‘Er zijn genoeg kansen in de maritieme sector - grijp ze, zou ik zeggen’
Verhalen uit de haven
Van marineofficier naar projectmanager
Heb jij – net als Omrine toen ze jong was – interesse in een maritieme carrière? Check dan eens de opleidingen van het Scheepvaart en Transportcollege (STC), waar Omrine tegenwoordig werkt. Je vindt hier opleidingen waarmee je kunt varen, maar ook om aan de kade te werken, op alle denkbare niveaus: van vmbo- tot masteropleidingen. Kijk op: stc.nl
Maritieme carrière?
In Nederland start Omrine op het hbo bij de opleiding Maritiem Officier. Maar in het tweede studiejaar besluit ze over te stappen naar het mbo. Ze wil het technische gedeelte van haar opleiding uitdiepen. Dat lukt, met wat tegenslagen. Uiteindelijk haalt ze zowel het diploma mbo als hbo Maritiem Officier op het STC.
Vaak is ze de enige vrouw in de klas. Nooit voelt ze zich ergens in belemmerd. ‘Ik ben altijd met respect behandeld. Ook als vrouw van kleur. Ik ben dankbaar voor de uitdagingen die me hebben gevormd.’
Curaçao voelt ver weg, maar Rotterdam wordt haar tweede thuis. In Delfshavenen Spangen loopt ze graag, net als over de Nieuwe Binnenweg en de Kruiskade, waar ze Papiaments hoort en de geuren van tropische producten in toko’s opsnuift. Zo blijft ze verbonden met haar geboorteland.
Ze wijst naar Katendrecht, waar het ss Rotterdam aan de kade ligt. Op een vergelijkbaar cruiseschip van de Holland-Amerika Lijn start ze als nautisch officier. ‘De voormalige ms Rotterdam was mijn eerste schip na mijn studie. Een varend dorp vol culturen, dat tussenstops maakte in allerlei landen. Fantastisch. Als het schip Willemstad aandeed, voelde ik me weer even thuis.’
Na een paar jaar varen wil ze weer studeren. Het wordt de master-opleiding Shipping & Transport en aansluitend vindt ze een baan bij het STC. Daar werkt ze nu al ruim negen jaar als projectmanager aan gesubsidieerde projecten in de maritieme en havensector.
‘Samen met collega’s zorgen we dat het onderwijs blijft aansluiten op de markt, bijvoorbeeld met innovaties als augmented reality en virtual reality. Ik had niet verwacht in het onderwijs te gaan werken, maar deze innovaties boeien me.’
Tropische geuren
Rolmodel
Ondertussen promoot ze het Caribisch gebied waar mogelijk en stimuleert ze de beroepen en studies in en rond de haven. Met een sterk netwerk in zowel Nederland als de eilanden ondersteunt en inspireert ze vooral de studenten van de eilanden.
‘Vanuit hier motiveer ik de studenten van het Caribisch deel van het Koninkrijk om hun maritieme studies af te ronden. Er zijn genoeg kansen in deze sector, dus grijp ze, zou ik willen zeggen. Zelf ben ik trots op waar ik nu sta. Uitdagingen hebben mij nooit tegengehouden. En met mijn prestaties hoop ik een rolmodel te zijn voor jonge meiden.’
Ze mist het varen wel. Zeker na het lezen van een oud interview met haar vader, dat ze kort geleden na zijn overlijden kreeg toegestuurd. Hij vertelt daarin dat hij graag ooit zijn ervaringen op zee met zijn dochter zou willen delen. ’Zover is het helaas nooit gekomen’, zegt ze met vochtige ogen. ‘Maar het heeft me wel weer aan het denken gezet. Misschien ga ik ooit weer varen.’
We treffen Omrine op de dertiende etage van het Scheepvaart en Transport College (STC) aan de Lloydstraat in Rotterdam. Dit is haar favoriete werkplek, vanwege de herinneringen aan haar studietijd, het imposante uitzicht op de haven en de stad. ‘Hier valt alles samen: het water, de haven, de schepen en de multiculturele stad. Hier ligt mijn hart.’
Omrine is geboren en getogen op Curaçao. Haar vader was sleepbootkapitein, haar moeder werkte op de personeelszakenadministratie van luchtvaartmaatschappij ALM. Achteraf vinden mensen haar maritieme carrière een logische keuze. Toch is dat niet waar ze als kind van droomt. Ze wil vliegtuigpiloot worden; leren navigeren in de lucht. Dat gevoel wordt sterker tijdens haar bijbaan als grondstewardess bij de ALM. Alleen blijkt dat een pilotenopleiding zonder vwo-diploma is uitgesloten. Als ze ontdekt dat ze als stuurman ook leert navigeren – maar dan op zee – is de keuze snel gemaakt.
‘Mijn vader was misschien nog wel het meest verrast over die stap’, vertelt ze. Dat rustige meisje dat altijd wilde vliegen, vertrekt ineens voor een maritieme studie naar Nederland. Toch typeert het Omrine: bescheiden, maar ook vastberaden en doelgericht.
De maritieme sector was lange tijd een wit mannenbolwerk. Toch zie je steeds vaker vrouwen aan boord stappen. Zoals Omrine Wilson uit Curaçao. Ze leerde – letterlijk en figuurlijk – laveren en navigeren in de scheepvaart(wereld).
Foto: Erik Buis, illustratie: Eric Coolen
Verhalen uit de
haven van...
havenreporter Jelle Gunneweg
(o.a. van RTV Rijnmond)